Als klein meisje droomde ik er al over om wereldreizen te maken. Ik droomde over de ruige natuur, over sprookjesachtige landschappen, over kleurrijke werelden en over mensen die heel anders leven dan wijzelf. Ik schreef in vriendenboekjes dat ik later ontdekkingsreiziger wilde worden. Ik wilde een vrije ziel zijn die alle uithoeken van de wereld zou verkennen en terug zou komen met mooie verhalen. Maar ik werd jurist en beleidsadviseur.
Dit hield me echter niet tegen om mijn dromen te verwezenlijken. Ik zorgde er gewoon voor dat ze in mijn leven pasten. Vlak na mijn 25e verjaardag werd ik moeder. Ik was meteen alleenstaand. Een moeilijke periode, waarin ik er niet enkel alleen voor stond, maar ik ook mijn baan en een aantal vrienden kwijtraakte, op bijstandsniveau moest leven en moest wennen aan een heel ander leven. Ik dacht, ik kan nu in een hoekje gaan zitten janken (en geloof me, dat heb ik ook heel vaak gedaan) óf ik kan mezelf een trap onder mijn kont geven en er het beste van maken. En dat beste, daar ging ik voor.
In mijn geval was dat mijn dromen waarmaken, sámen met mijn kind. Er ontstond een nieuwe droom die voortkwam uit de vorige. Ik wilde háár de wereld laten zien. Ik wilde haar meenemen naar verre landen en laten zien hoe mooi en divers de wereld is. Dus ik stond op en deed er alles aan om een goede baan te vinden en voldoende inkomsten te genereren om deze droom waar te maken.
Nu reis ik de hele wereld over met mijn dochter van 7. Inmiddels heb ik bijna 60 landen gezien waarvan ik er samen met mijn dochter Nikki 35 heb bezocht. Ik zie reizen als een belangrijk onderdeel van haar opvoeding. Een kind is een blanco boek en het is aan de ouders om de eerste pagina’s te beschrijven.
Met dank aan alle landen die we mochten bezoeken weet ze nu hoe divers de natuur is en hoe mensen leven in landen hier ver vandaan. Ze was onder de indruk van hoge bergen, ruige zeeën en alle diersoorten die we mochten ontdekken. Ze heeft geleerd dat het welzijn en de welvaart die we hier in Nederland mogen ervaren niet vanzelfsprekend zijn.
Reizen als alleenstaande moeder
Reizen met kinderen is niet moeilijk. Kinderen zijn van nature nieuwsgierig. Voordat we gaan, vertel ik haar alles over onze bestemming. We lezen boekjes, we bekijken foto’s en filmpjes en ik probeer haar uit te leggen hoe de mensen er leven. Al voordat we vertrekken stelt ze me 1000 vragen en vaak weet ik het antwoord niet eens. Dat antwoord zoeken we dan op reis wel uit. Ik vertel haar precies hoe lang het duurt om ergens te komen en hoe de reis zal verlopen. Zo is ze voorbereid en kunnen we samen dingen bedenken om onderweg te doen. Spelletjes, tekenen, films kijken en slapen 🙂
Een avontuur voor moeder en dochter
Wij houden van avontuurlijk reizen. We trokken door de woestijn in Egypte, we verdwaalden op Cuba, we snorkelden in de koraalriffen in Jordanië, we zagen de resten van de oorlog in Bosnië, we beleefden het echte Afrikaanse leven in Gambia, we struinden over tempelresten in het Angkor-Rijk van Cambodja, we sliepen in een kasteel in Zuid-Engeland, we ontdekten beren in de oerbossen van Roemenië, we gingen vulkaansurfen in Nicaragua, en we zagen olifanten in Sri Lanka. Op een kinderlijke manier vertel ik haar over de bezienswaardigheden en de bijzonderheden in een land en als ik zie hoe enthousiast ze wordt, dan weet ik: niet alleen Disney-films en de speeltuin zijn leuk voor kinderen. En natuurlijk zijn het zwembad, de camping en het strand ontzettend leuk voor kinderen. Er is niet veel voor nodig om een kind gelukkig te maken. Maar laat je niet tegenhouden door de beperkende overtuiging dat avontuurlijk reizen met kinderen niet mogelijk is en dat kinderen er niets van mee zouden krijgen op jongere leeftijd, want dat is onzin. Reizen kan het leven van een kind echt verrijken.
In Petra (Jordanië) vertelde ik Nikki over de verborgen roze stad waar een Arabische prinses verborgen zat en daar heeft ze het nu nog steeds over. In Santiago de Cuba (Cuba) mocht Nikki het nummer ‘Chan Chan‘ van de Buena Vista Social Club meespelen met een paar straatmuzikanten en dat werd een van de mooiste ervaringen in haar jonge leven. In Stirling Castle (Schotland) verkleedde Nikki zich als een Middeleeuwse jonkvrouw en ze voelde zich de hele dag hoffelijk. Een oude tempel bezoeken op de rug van een paard is net zo leuk voor haar als een uitje naar de speeltuin.
Zijn we altijd maar bezig met alleen de bezienswaardigheden afgaan? Natuurlijk niet. Het zwembad is ook leuk voor Nikki, net als in het park zitten, kletsen, lekker eten, naar voorbijgangers kijken en bovenal genieten van elkaars gezelschap.
Leren op reis
Je hoeft niet te stoppen met reizen als je moeder wordt. Nikki leert zóveel van onze reizen. Ze leert dat er overal ter wereld mensen zijn die elkaar helpen, ook al hebben ze niet veel te geven. Ze leert hoe dankbaar we mogen zijn voor de kleine dingen in het leven, zoals het feit dat we hier in Nederland elke avond zelf kunnen bepalen wat we willen eten. Elke reis leert ons weer opnieuw levenslessen. Het enige wat je hoeft te doen is jezelf openstellen, en de wereld stelt zich open voor jou.
Hi Kelly en Nikki,
Hier een berichtje vanuit Koh Samui (Thailand). 6 jaar geleden raakte ik onverwachts zwanger. Hetzelfde als jou Kelly heb ik besloten om niet te stoppen met leven, maar juist door te gaan. Een van de dingen waarvan ik dacht dat ik nooit zou kunnen beleven was backpacken. 1.5 jaar geleden dacht ik, nu is het de tijd om iets van de wereld te zien en te gaan backpacken. Na heel veel googlen ben ik op jullie blog gekomen en kwam ik erachter dat het echt mogelijk is om als alleenstaande moeder te reizen! Dit was (en dit lieg ik niet) het laatste zetje in de rug dat ik nodig had om te gaan. Ik heb gekozen om 3 weken naar Thailand te gaan, zonder enig plan en we hebben nu hier een geweldige tijd. Liza (6 jaar) heeft ondertussen voor verwaarloosde olifanten gezorgd en met ze gezwommen, ik heb haar alles verteld over de tweede Wereldoorlog en wat er tijdens deze periode in Zuid Oost Azië afspeelde en ze vraagt de oren van mijn hoofd over hoe het precies zit met de wereld godsdiensten.
Bedankt Kelly voor je inspiratie en je inpaklijst (ook al was het een advertorial (althans zo leek het, het was heel handig) en bedankt Nikki voor je blog waarin je vertelde over Thailand, Cambodja en Vietnam.
Heel veel plezier op jullie andere avonturen. Liza en vooral ik blijven jullie volgen!
Liefs,
Anne en Liza
Wauw, wat een geweldig mooi bericht Anne en Liza! Super fijn dat we jullie hebben mogen inspireren, daar doen we het allemaal voor.
Wat ontzettend gaaf dat je gewoon naar Thailand bent gegaan met je kleine meid! En wat mooi om te horen wat jullie daar allemaal mee maken 🙂 Met olifanten zwemmen, wauw! Een onvergetelijke ervaring zo te horen.
Geniet nog van jullie avontuur daar!
Liefs, Kelly & Nikki