Sri Lanka, een eigenzinnig stukje Azië

Op mijn NOS-app verschijnen foto’s van sneeuw bij ons in Limburg. De eerste sneeuw van het jaar. Een maagdelijk witte lappendeken bedekt het Limburgse land. Die eerste sneeuw maakt me altijd blij. Ik hou van sneeuw en ijs, van die frisse ijzige lucht en het knisperen van de sneeuw wanneer je er overheen loopt. Mijn gedachten dwalen af. Een zacht briesje aait zachtjes mijn blote schouder terwijl mijn voeten verkoeld worden door het water. De hete zonnestralen verwarmen mijn huid en ik kijk op naar de knalblauwe hemel. Eerlijk toegegeven, een graadje of 26 in januari is ook best aangenaam. Sri Lanka is in zijn geheel best aangenaam. Niettemin vind ik het stiekem jammer dat ik de eerste sneeuw heb gemist. Hopelijk vriest het nog als we terug komen.

Op de valreep van 2016 vlogen we nog even terug naar Azië. Deze zomer trokken we al met onze rugzak door Thailand, Cambodja en Vietnam. En nu, in de laatste maand van het jaar is Sri Lanka aan de beurt. Het werd een fijne ontmoeting met een heel ander stukje Azië.

Het platteland

Over de slingerende junglewegen rijden we langs rijstvelden en theeplantages. Een olifant rijdt ons op vrachtwagen voorbij. Mannen met sarongs hakken hout en families baden in de rivier. De bus moet soms uitwijken voor een aap of een slang. In de bomen hangen gigantische vliegende honden. De jungle is smaragdgroen en de inwoners zijn kleurrijk. We zien overvolle fleurige bussen met allemaal mensen die uit deuren en ramen hangen. Op bordjes langs de weg worden we in een krullerige taal uitgenodigd om curry te komen eten. De curry’s smaken stuk voor stuk heerlijk. Sri Lanka, wat een feest.

Negombo

In Negombo, een uit de kluiten gewassen vissersstad met lange zandstranden in het westen van Sri Lanka, vieren we de jaarwisseling. Grote, blitse kerststallen leuken de tropische stranden op. Uitbundige kerstlampjes in alle kleuren versieren de palmbomen. We eten overheerlijke curry in een tentje op het strand. De jaarwisseling vieren we op een dakterras. Daar ontmoeten we Frank. Hij is een bekende zanger in zijn land, vertelt hij. 40 hits op Youtube heeft hij. Optreden voor volle zalen. Maar buiten zijn zangcarrière om moet hij gewoon werken. Elke dag met de bus naar een wat pauperig hotel aan zee om vervolgens 10 of meer uren per dag te oberen en de toeristen tevreden te houden. Het leven is niet gemakkelijk voor Frank. Zijn glimlach is er echter niet minder om. Je moet wat, in Sri Lanka.

Colombo

‘Kunt u een taxi naar Colombo voor ons regelen?’, vragen we op nieuwjaarsdag aan de receptionist van ons hotel. ‘Dat is helaas niet mogelijk mevrouw. Iedereen is aan het zuipen vandaag. De taxichauffeurs ook.’ Nou, dat is duidelijk dan. Verdwaasd lopen we naar buiten. Gelukkig treffen we daar een tuktuk-driver aan die bereid is ons naar Colombo te brengen. Hij heeft een speciale houder naast het stuur voor zijn fles Arak, een lokale alcoholische drank, gemaakt van de kokosbloem. Voor de dorst, onderweg. Het duurt wel even met de tuktuk, maar dat geeft niet. In Colombo is het een drukte van jewelste. We zien felgekleurde bussen, uitpuilend met mensen uit deuren en ramen. We zien motortjes met complete gezinnen er op. De verschillende volkeren van Sri Lanka komen vandaag allemaal samen om het nieuwe jaar te vieren. Het is een smeltkroes van Tamils, Singalezen en Burghers. Er zijn moslims, christenen, hindoestanen en boeddhisten, en ze vieren allemaal feest vandaag. Grote families komen samen aan de Galle Face Green, een groot park aan zee, om samen nieuwjaarsdag te vieren op het strand. De vrouwen hebben zich uitgedost in prachtig gekleurde jurken en de mannen hebben hun mooiste pak aan getrokken. Kinderen vliegeren op het strand. We genieten van een ijsje op 1 januari en brengen vervolgens een bezoek aan de boeddhistische Asokaramaya tempel, waar duizenden gelovigen staan te drammen om een mandje lotusbloemen aan Boeddha te schenken. Wat een chaos!

In de jungle

We varen over het Hollandse kanaal, dat in de 17e eeuw werd aangelegd door de Hollanders ten behoeve van het vervoer van kaneel, richting de rivier. Het houten bootje passeert enkele vissers die ons vriendelijk groeten. Weldra maakt de drukte van de stad plaats voor een serene rust in een smaragdgroen landschap. Het kanaal gaat over in een zacht kabbelend riviertje. De oevers worden groener en omhelzen ons vriendelijk met hun lange groene armen. Een papegaai verwelkomt ons. De lianen strelen het water en een diffuus zonlicht raakt het oppervlak. We varen het regenwoud binnen. Het bootje meert aan bij een zelf geknutselde steiger. Daar wacht de plaatselijke Arak-stoker op ons. De oude man klimt in rap tempo op blote voeten een hoge palmboom in, zijn kapmes aan zijn middel hangend. Tussen de palmen in heeft hij touwen gespannen, waarover hij zonder moeite paradeert naar de volgende palmboom. Een ware boomkunstenaar. Hij komt naar beneden met een volle kruik met het sap van de kokosbloem. Van nature alcoholhoudend. Daar hebben we wel oren naar.

De culturele driehoek

Sri Lanka is het oude Ceylon. In de culturele driehoek vind je diverse oude koningssteden. We bezoeken Anuradhapura, gesticht in 437 voor Christus. De oude stad is een groot openluchtmuseum vol tempels, kloosters en paleizen. We struinen langs de stoepa’s. Er heerst een serene rust. Het ruisen van de wind, het monnikengezang, de klinkende geluksmuntjes en de geur van wierook geven me een gevoel van vredigheid dat doordringt in elke vezel van mijn lichaam.

Dambulla. Wat een magische plek. Op blote voeten beklimmen we de hoge rotsen en boven wachten de grottempels op ons, welke de meest fantastische beelden en schilderingen herbergen.

Een ander hoogtepunt -letterlijk- is Sigiriya, de Leeuwenrots. Op deze gigantische rots, die als een trots, maar robuust boegbeeld boven de omringende jungle uittorent, vind je bovenop de restanten van het oude koninklijke paleis. We wagen de klim naar boven, die behoorlijk zwaar is en over piepkleine trapjes naar de adembenemende top voert. Het uitzicht is werkelijk magnifiek.

In Kandy bezoeken we de Tempel van de Tand. Een prachtige tempel, gelegen aan een muur en omgeven door schitterende tuinen. Van buiten doet het complex uitnodigend aan, maar binnen wacht ons een knettergekke belevenis. Mensen verdringen zich lopend in grote rondes om een kistje waar de tand van Buddha in bewaard zou worden. Sommigen raken compleet in trance, anderen barsten in huilen uit. Een enkeling maakt een selfie. Ook dit is Sri Lanka.

50 tinten groen

Langs 50 tinten groen rijden we terug naar Negombo. Tot ziens, mooi land van stoepa’s, regenwoud, olifanten, rotstempels, kruidentuinen, koningssteden en fleurige, maar ingetogen mensen. Ik draai me nog een laatste keer om om afscheid te nemen. Een oud vrouwtje kijkt me met verwondering aan en schenkt me een glimlach, als een ingetogen uitnodiging om nog eens terug te keren.