Blogs/Persoonlijk/Reisblogs

Wanderlust

Geplaatst op door Kelly / 12 Reacties

Weemoedig staar ik naar buiten. Vanachter het raam aanschouw ik enkele zwaluwen, zwevend in de lucht, op weg naar een ander land. De gedachte aan een lange tijd tussen deze vier muren voelt verstikkend. Mijn eigen huis, deze knusse welkome plek die ik voor mijn dochtertje en mij met liefde gecreëerd heb, voelt soms als een gouden kooi. Ik wil mijn vleugels uitslaan, de wijde wereld in, net als de zwaluwen. In mij helst een onbedwingbaar verlangen naar verre landen, naar de wereld, naar de reis. Als klein kind schreef ik al in andermans vriendenboekjes dat ik ‘avonturier’ en ‘ontdekkingsreiziger’ wilde worden. De wijde wereld in, nieuwe landen ontdekken, dat was veel…

Verder lezen →

Blogs/Europa/Ierland/Landen/Noord-Ierland/Persoonlijk/Reisblogs

The Fellowship without a Ring

Geplaatst op door Kelly / 0 Reacties
The dark hedges

And what might seem to be a series of unfortunate events, may in fact be the first steps of a new journey Hier sta ik dan, in dit woeste niemandsland. Het gras bedekt de kille rotsachtige ondergrond als een warme deken vol geborgenheid. De grijze lucht en de woeste zee vormen een venijnig contrast met het fluorescerende groen van de uitgestrekte weiden. Een meeuw krijst boven de ruisende golven uit, alsof hij het geluid ervan kan verstommen. De wind raast over het Ierse land terwijl de regen mijn tranen wegspoelt. De melancholie van dit afwisselend lieflijke en woeste landschap is in perfecte harmonie met mijn gemoedstoestand: mistroostig, bulderend, met in de verte een streepje licht aan de horizon. Ik heb namelijk liefdesverdriet. Een paar dagen geleden werd mijn relatie verbroken. Ik…

Verder lezen →

Blogs/Cuba/Landen/Midden-Amerika/Reisblogs

Cuba Libre met de groetjes van Fidel

Geplaatst op door Kelly / 4 Reacties
Camaguey

De Alto Cedro voy para Marcané Llego a Cueto voy para Mayarí Het zijn zomaar een aantal dorpjes tussen de suikerruitvelden welke de revue passeren in het illustere lied Chan Chan van de Buena Vista Social Club. Chan Chan is het geluid van de stoomtrein over de rails. De stoomtrein die hier nooit rijdt, waardoor de hoofdpersoon uit dit lied de lange tocht door de verzengende hitte steeds moest lopen met de gedachte aan die trein in zijn hoofd. Chan Chan Chan Chan Chan Chan. Langs deze dorpjes en door de suikerrietvelden van de Oriënte, zoals het meest oostelijke deel van Cuba wordt genoemd, rijden we naar Santiago de Cuba….

Verder lezen →

Blogs/Persoonlijk

Het Unox leven

Geplaatst op door Kelly / 1 reactie

‘Kun jij de afwas even doen schat? Dan doe ik de kinderen naar bed. Kunnen we daarna fijn samen Goede Tijden kijken, of uitzoeken naar welke camping aan de Cote d’Azure we deze zomer gaan voordat ik aan mijn punnikwerk begin’. Dit is een conversatie die ik nooit zal voeren. Want al mijn hele leven krijg ik de rillingen bij de gedachte aan een ‘Unox-leven’: 2 kinderen, een labrador, om 6 uur eten (unoxsoep, de aardappelen geprakt met jus, een karbonaadje, en chocoladepudding toe), een man die ’s morgens met zijn broodtrommel onder de snelbinders naar het werk fietst, als mama een parttimebaan, ’s avonds tv kijken en iedere zomer…

Verder lezen →

Blogs/Persoonlijk

Letter 2 my unborn child

Geplaatst op door Kelly / 2 Reacties

Dit heb ik voor mijn dochter geschreven tijdens mijn zwangerschap. Lief kleintje, Het lijkt wel gisteren toen ik ontdekte dat ik zwanger was. En nu draag ik jou al een half jaar bij me. Het is nog maar eventjes en dan ben je er al, mijn kleine meisje. Je kamertje is klaar, het is zo mooi geworden. Al je spulletjes zijn er, je knuffels, je kleertjes. Alleen jij nog niet. Wat vreemd, je bent mijn kind, je groeit in mijn buik, je bent een deel van mij, je gaat overal met me mee naar toe, ik voel je bewegingen iedere dag en ik hou nu al meer van jou dan…

Verder lezen →