Letter 2 my unborn child

Dit heb ik voor mijn dochter geschreven tijdens mijn zwangerschap.

Lief kleintje,

Het lijkt wel gisteren toen ik ontdekte dat ik zwanger was. En nu draag ik jou al een half jaar bij me. Het is nog maar eventjes en dan ben je er al, mijn kleine meisje. Je kamertje is klaar, het is zo mooi geworden. Al je spulletjes zijn er, je knuffels, je kleertjes. Alleen jij nog niet. Wat vreemd, je bent mijn kind, je groeit in mijn buik, je bent een deel van mij, je gaat overal met me mee naar toe, ik voel je bewegingen iedere dag en ik hou nu al meer van jou dan van wie dan ook. Je bent het allerbelangrijkste op de hele wereld. Toch ken ik je nog niet, ik weet niet hoe je er uit ziet, hoe je gaat worden, wat je fijn vindt en wat niet. Ik ben zo benieuwd naar je.

Er is zoveel op deze wereld wat ik je wil laten zien. Zoveel wat ik je wil leren. Zoveel wat ik met je wil delen. Zoveel dingen die ik je wil vertellen. Zoveel moois om van te genieten.

Ik zal er niet om liegen, ik ben doodsbang. Nachten lang lig ik wakker, en dan vraag ik me af of ik wel een goede moeder zal zijn. Tranen met tuiten huil ik om alles wat er om ons heen gebeurt. Waarom wil je vader je niet kennen, waarom moet ik alles alleen doen, waarom zeggen ze zulke gemene dingen? Je bent nog niet eens geboren, je hebt nog niet eens de kans gehad om iets fout te doen, je bent nog zonder zonden. En toch…

Ik vraag me af of ik het wel alleen aan kan. Maar als ik jouw bewegingen voel, dan weet ik het weer. Ik kan het. Want jij geeft mij de kracht om verder te gaan. Voor jou doe ik alles. Voor jou zal ik vechten. Voor jou zal ik zorgen. Ook al kan ik je niet al het materiële geven, ik zal je al mijn liefde schenken. Ik zal je de lessen leren die ik in mijn leven heb geleerd. Ik zal je laten zien hoe mooi de wereld is. Ik leer je dat je altijd positief moet blijven, wat er ook gebeurt. Om te genieten van de kleine dingen en te koesteren wat je gegeven wordt. Dat je niet over je heen moet laten lopen. Dat het belangrijk is om jezelf te zijn. En dat het belangrijk is om familie en vrienden te hebben waar je op kunt rekenen.

Ik zal niet altijd de beste moeder zijn. Ik zal op je mopperen, ik zal niet altijd naar je luisteren en ik zal niet altijd de sterkste zijn. Maar ik zal de rest van mijn leven proberen om het goed te doen. Weet dat je welkom bent kleintje. Ik ben er voor je, ik hou van je, en ik beloof je dat ik er alles aan zal doen om jou een goed leven te geven zodat je een plek hebt waar je je thuis voelt.

Liefs van je mama

2 Reacties

  1. ❤️❤️ Kelly, met tranen in mijn ogen heb ik je brief gelezen, zo mooi en zo intens. Zo zou moederliefde moeten zijn, onvoorwaardelijke liefde, steun en kracht naar je kids. Diep respect voor jou hoe je in het leven staat, je jouw inmiddels vierjarig dochtertje opvoedt en door met haar te reizen haar met verschillende culturen laat kennismaken en de elementaire dingen in het leven op deze avontuurlijke wijze meegeeft. Prachtig!

    1. Dankjewel voor jouw mooie reactie Jacqueline, een mooier compliment kan ik niet krijgen geloof ik! Het doet me wel wat als mensen zo geroerd zijn door de verhalen die ik schrijf.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.